Co jakiś czas firmy produkujące sprzęt elektroniczny powracały do pomysłu, by te dwa typy urządzeń ze sobą połączyć, tworząc telefon z funkcjami komputera (lub komputer z funkcją rozmów głosowych – jak kto woli).
Pierwsze takie urządzenie zostało opracowane przez firmy IBM i Mitsubishi w 1993 roku, poświęciłem mu jeden z wpisów. Mimo że IBM Simon był pierwszym smartfonem, to samo określenie „smart phone” pojawiło się dopiero w 1999 roku, a użyła go szwedzka firma Ericsson.
No, może trochę wcześniej... Model któremu poświeciłem ten wpis był pierwszym urządzeniem, przy którego promocji marketingowcy postanowili użyć nazwy smart phone, czyli po prostu "mądry telefon". Jednak już dwa lata wcześniej Ericsson pracował nad prototypem o oznaczeniu GS88 "Penelope", bardzo zbliżonym budową do Nokii 9000 Communicator. Na jego opakowaniu można zobaczyć interesującą nas frazę.
Ericsson R380 Smartphone – niepozorna cegła
Na pierwszy rzut oka nie zobaczymy w tym telefonie niczego szczególnego. Osoby pamiętające cegiełki z końcówki lat ’90 nie są zaskoczone gabarytową bryłą czy wystającą anteną. Takie telefony były wtedy codziennością.
Jego waga wynosi 164 g, co sprawiało, że był jednym z najlżejszych telefonów w swoim czasie. Dla porównania, wspomniany wcześniej IBM Simon ważył ponad pół kilograma, a bardziej współczesny Xiaomi Mi 9T 191 gramów.
Potencjał drzemie pod klawiaturą
Wystarczy otworzyć klapkę, aby nasz niepozorny telefon pokazał, do czego został stworzony.
Mamy do czynienia z 3.5-calowym, monochromatycznym wyświetlaczem dotykowym (wykonanym w technologii oporowej) o rozdzielczości 120×360 pikseli (co daje nam zagęszczenie na poziomie 108 ppi). Smartfon został wyposażony w 2 MB RAM oraz 1.2 MB pamięci przeznaczonej na dane użytkownika.
Ericsson może komunikować się z innymi urządzeniami poprzez port podczerwieni oraz RS-232. Do zestawu był dołączony stylus do obsługi dotykowego interfejsu. Za czas pracy na baterii odpowiadało litowo-jonowe ogniwo o pojemności 960 mAh.
Pierwszy smartfon z Symbianem
Podczas projektowania modelu R380, Ericsson skorzystał z systemu operacyjnego opracowywanego przez firmę PSION o nazwie EPOC32. Z czasem nazwę przemianowano na Symbian i taką też zobaczymy w informacjach o oprogramowaniu Ericssona. Co ważne, interface był również dostępny w języku polskim.
Nakładka systemowa (będąca poprzednikiem UIQ kojarzonym z marką Sony Ericsson) była rozwijana w specjalnym ośrodku badawczym w Warrington w Wielkiej Brytanii. Oprogramowanie smartfonu było przystosowane do pracy z mobilnym internetem oraz potrafiło analizować pismo odręczne.
Można również zagrać w Reversi.
Niestety, na tym urządzeniu nie możemy instalować dodatkowych aplikacji, co było powszechnie krytykowane i ograniczało możliwości R380. Potrafił to robić nawet wielokrotnie już wspominany IBM Simon (mimo, że wydano na niego tylko jeden program).
Dostępność na rynku i odbiór
Telefon wszedł do globalnej sprzedaży w 2000 roku. Z początku był w oferowany w dwóch wariantach: R380s (popularniejsza wersja, działa w sieciach GSM 900/1800) i R380 World (rzadsza wersja GSM 900/1900). Ostatnim, trzecim wariantem był model R380e z drobnymi zmianami kosmetycznymi i poprawkami w oprogramowaniu.
Początkowo smartfon był oferowany w cenie 700$ (czyli równowartość około 1044$ w roku 2020) i działał w każdej sieci GSM, ponieważ producent nie pozwalał na stosowanie blokady SIMLock.
W grudniu 1999 roku Ericsson R380 został określony przez amerykański magazyn Popular Science „jedną z najbardziej istotnych innowacji w nauce i technice”.
IBM Simon – pierwszy smartfon
Nokia 9000 Communicator
Jak Microsoft próbował wynaleźć tablet — trzykrotnie
Motorola DynaTAC 8000X – pierwszy telefon komórkowy
Podoba Ci się TBiMZ? Zostań moim Patronem!
Reklama